.. انسان ممزق.. بقلم.. منصور ابو عبد اللّه

إنسان ممزق 

بقلمى منصور ابو عبدالله 

************

عاوزانى اضحك طب ازاى والقلب مدبوح 

وانا كل ما اقول عاوز افرح مش مسموح 

وتصعب على نفسى اقولها كلها ايام وبتروح

قلبى خلاص اتمزق حتت ومش حامل جروح 

******************

بقيت فيلسوف وبفلفس فى الوجع لاجل اصبر 

ومن صغرى شارب المر وبقول حرتاح لما اكبر 

وكبرت وكبر معاى مرى واتمنيت انى ارجع اصغر 

اتارينى غلطان وعايش فى زمن كداب و أغبر 

******************

بحر الدموع بيجرى ومحدش شايفه جواى 

عايش مغلوب وعمرى ما عملت حاجه على هواى 

ولو غلطت مرة وضحكت الضحكه تقولى ازاى 

عيشت اللى فات من عمرى ويا خوفى من الجاى 

******************

كاسات المر انكتب على شربها يوماتى 

والفكر باغرق فيه غصب عنى ليلاتى 

حتى شعرى بقى يبكى من حكاياتى 

وقلبى مدبوح بكل نفس من أهاتى 

*******************

عليل والحزن علة ملهاش دوا ولا طب 

وانا غرقان فى بير هم دابح القلب 

الكل داق الهم دوق وانا شربته شرب 

حد جرب لما يضحك دمعه يتصب صب 

*********************

يااااااه على الوجع والاه اللى بتدبحنى 

ومراره الذل بسكينها بتقطعنى وتقطعنى 

وكل ما اجى اكتب فرحه الدمعه تمنعنى 

حتى كلمة فرحان اشعارى تيجى تكدبنى 

*********************

بقلمى منصور ابو عبدالله 

إنسان ممزق